Część 90

Jest 19:19! Ktoś mnie kocha :3 Ale to inną drogą... jestem tak zmęczona że chyba zaraz pójdę spać xd Ale dałam radę napisać chociaż rozdział... wooohooo dla mnie ;D
Jakbyście nie zauważyli niedługo będzie 60tyś, obliczyłam że będzie tak piątek/sobota. Z tej okazji oczywiście ze będzie jednorazówka oraz filmik do tego ;D Jednak mnie tak kusi aby dodać jak nigdy xD
Nadeszły zmiany! W zakładce Bohaterowie są bardziej opisane postaci... jeśli chcecie zobaczyć moją ciężką pracę nad którą się męczyłam kilka dni to zapraszam ;D
Poprzedni miesiąc (wrzesień) miał aż 6.153 wejścia! jest to drugi najwyższy wynik w historii bloga :D
Bez przeciągania zapraszam na nowy rozdział :D

*Z punktu widzenia Carlosa*

Nadal nie mogłem uwierzyć w to że będę tatą! Jeszcze nie wiem czy to chłopiec czy dziewczynka… ale już wiem że jestem najszczęśliwszą osobą na świecie!
- Kochanie pamiętaj aby się nie przemęczać – powiedziałem po raz kolejny do mojej dziewczyny.
- Jasne że pamiętam – kiwnęła głową jedząc zupę.
- Nie jest za gorąca? Czekaj – zabrałem jej naczynie i zacząłem dmuchać w łyżeczkę karmiąc ją.
- Odwala ci? – spytała Vai przyglądając nam się – chodzisz za nią cały dzień i dosłownie robisz wszystko!
- Muszę dbać o mojego skarbka – uśmiechnąłem się szeroko.
- Prędzej twój skarb ucieknie w nocy i nie wróci – wystawiła mi język.
- Vai ma sporo racji – Pati zabrała naczynie – przecież nie będziesz chodzić za mnie na wykłady
- Wykłady? Jakie wykłady?! Pati ty nie możesz iść do szkoły! – rozstawiłem ręce.
- Ciąża to nie choroba! Jak będę w zaawansowanej ciąży przerwę naukę – przewróciła oczami – robisz ze mnie jaką kalekę…
- To nie jest dobry pomysł abyś szła – zrobiłem smutną minkę. Nie chce aby zostawiała mnie na całe dnie z powodu szkoły.
- Udało mi się dostać… to dla mnie szansa – cmoknęła mnie w usta – zaufaj mi
- Ale i tak idziemy dzisiaj do lekarza – szepnąłem patrząc jej w oczy. Nawet nie zauważyłem kiedy wystraszona dziewczyna wybiegła z kuchni krzycząc.
- Chyba nie chce iść do lekarza – zaśmiała się Vai.
- Ona chce ale tego nie pokazuje… - wskazałem na nią – teraz będziemy się bawić w chowanego – uśmiechnąłem się szeroko i wybiegłem z kuchni – Pati gdzie jesteś?!
- Możesz nie krzyczeć? Próbuje czytać – warknęła Jenny spoglądając za książki.
- Szukam Pati… Gdzie ona uciekła? – spytałem się blondynki.
- Na górę – wskazała do góry i wróciła do czytania. Bez zastanowienia zacząłem biec po schodach w górę i wpadłem na Sylwię. Teraz będę słuchać cały dzień marudzenia.
- Daj mi umyć zęby człowieku! Nie widzisz że jestem zajęta?! Co się z tobą dzieje – wyciągnęła z buzy szczoteczkę i wstała.
- Cały czas chodzisz z szczoteczką do zębów… dlaczego? – złożyłem ręce.
- Dowiedziałam się co robiłam po ostatniej imprezie… - skrzywiła się – najlepszego – klepnęła mnie w plecy i poszła do pokoju nadal szorując zęby. Można było się domyśleć co trzymała w ustach… współczuje skoro to coś było Jamsa.
- Szukasz Pati? – spytał Kendall stojący w drzwiach.
- Widziałeś ją? Zaraz mamy iść do lekarza – szybko podszedłem do niego.
- Jest może tego wzrostu, ma brązowe oczy i włosy, miałam niebieską bluzkę i krótkie spodenki? – pokazał wzrost Kendall.
- Tak! Gdzie ona jest?! – podskoczyłem szczęśliwy.
- Nie znam żadnej takiej – podniósł ręce do góry i uciekł do pokoju. Doskonale wiem że ona musi gdzieś tutaj być… tylko dlaczego wszyscy ją ukrywają? Robię to dla jej dobra abyśmy byli świetnymi rodzicami.
- I tak ją znajdę! – krzyknąłem na cały dom i zacząłem szukać dziewczyny. Przeszukałem każdy pokój, każdy kąt i nigdzie jej nie było! To chyba nie możliwe aby wyparowała. Ostatni pokój jaki mi został to Jamesa, wszedłem do środka i zobaczyłem Jamsa oraz Logana leżących w łóżku i coś czytających.
- Emmm widzieliście Pati? – spytałem przyglądając im się uważnie.
- Kogo? – pokiwał głową James – uczymy się emmm… - spojrzał na okładkę książki – matematyki
- Wiedziałeś że pierwiastki można dodawać – Logan zrobił zaskoczoną minę.
- Ona tutaj jest… gadajcie gdzie – warknąłem i zacząłem szukać po szafach i pod łóżkiem.
- My tutaj się uczymy, dałbyś nam spokój i poszedł na spacer… wystarczy na 7 miesięcy – uśmiechną się szeroko James.
- What does the Fox say? – zanuciłem kawałek piosenki którą Pati po prostu uwielbia.
- Ring – ding – ding – ding – dingeringeding – usłyszałem śpiew spod pościeli pod którą leżeli Logan i James. Szybko zabrałem pościel i zobaczyłem leżącą Pati.
- Cześć – pomachała mi niewinnie.
- Idziemy bo się spóźnimy – chwyciłem ją za rękę i próbowałam wyciągnąć z łóżka. Była za silna i ciągnąłem ją za nogi!
- Żegnajcie chłopacy! Dziękuje za pomoc! Kochałam was – pomachała im Pati nadal powstrzymując się od pójścia ze mną.
- Puść to łóżko! – postarałem się mocniej ją ciągnąć.
- Protestuje! Nie urodzę ci żadnego dziecka! – zaczęła krzyczeć na cały dom. W ostateczności się poddała i razem ze mną poszła do lekarza na badania. Musimy znać płeć i wiedzieć czy dziecko zdrowo się rozwija.
- Dzień Dobry, dzisiaj pomogę wam zbadać stan waszego dziecka, proszę położyć się na łóżku – lekarz wskazał na łóżko obok.
- Idę spać? Ok. – wzruszyła ramionami Pati i położyła się na łóżku – mogę prosić o poduszkę?
- Proszę podnieść bluzkę do góry – lekarz chwycił za jakieś urządzenia.
- Carlos… on chce mnie rozebrać – brunetka ścisnęła moją rękę – bądź mężczyzną obroń mnie
- Chce tylko sprawdzić co u dziecka… podnieś bluzkę – cmoknąłem ją w usta. Dziewczyna wykonała moje polecenie i czekała aż mężczyzna przyłoży jej przyrząd do USG.  Wpatrywaliśmy się w monitor i zobaczyliśmy malutką istotkę poruszającą się na ekranie.
- Gratuluje, to będzie chłopiec – zaśmiał się lekarz – widać że zdrowy i wszystko jest na miejscu
- Jest śliczny – podciągnąłem nos. Dużo nie brakuje abym się popłakał przez ten widok. Oczywiści moja dziewczyna wylewała już morze łez z szczęścia. Będziemy mieć synka!
- Wygląda jak jakiś kosmita… ale go kocham – szepnęła Pati wycierając łzy.
- Jest słodki po tobie – pocałowałem ją w policzek.
- Skąd możesz wiedzieć jak nic nie widać? – wystawiła na mnie język – długo będzie pan jeździć? To łaskocze
- Już kończę – powiedział lekarz zabierając sprzęt – dostaniecie Państwo zdjęcia oraz proszę przychodzić na badania co miesiąc
- Oczywiście – odebrałem od lekarza zdjęcia – zobaczymy się za miesiąc
- Żegnam na zawsze – pomachała mu Pati i wybiegła z gabinetu – nigdy więcej nie idę do lekarza!
- To dla bezpieczeństwa dziecka… naszego synka – przytuliłem ją – zgadnij jak będzie mieć na imię
- Nie Carlos Pena Jr. Jr – przewróciła oczami – dajmy mu jakieś normalne imię
- Może Latynoskie… bo pewnie będzie Latynosem – chwyciłem ją za rękę i zaczęliśmy się kierować w stronę domu.
- Oraz nie Roberto – wskazała na mnie – musimy wymyślić coś oryginalnego
- Adam? – podniosłem brew.
- Pierwszy powstał raj, potem Adam z Ewą, kiedy Ewa dać nie chciała uciekała na drzewo – zanuciła Pati kiwają się na boki – ma być męską dziwką?
- David? – spytałem dziewczyny.
- Co drugi chłopak ma tak na imię… - dodała otwierając drzwi i wchodząc do środka.
- Nazwijmy je Violette, nikt nie będzie mieć takiego imienia – zaśmiałem się.
- Może od razu nazwiemy je James, Logan lub Kendall? – podniosła cwano brew.
- Ewentualnie Sylwia lub Jenny – kiwnąłem głową.
- Możecie nas nie obgadywać – usłyszeliśmy głos reszty z salonu.
- Co Carlos spłodził? No mówcie! – pisnęła Jenny.
- Chcemy wiedzieć na co stać było plemniki Carlosa – uśmiechnęła się szeroko Sylwia.
- To chłopiec – powiedzieliśmy wspólnie.
- Teraz musisz zbudować dom i posadzić drzewo – klepną mnie w plecy Kendall – wtedy staniesz się prawdziwym mężczyzną
- A wiemy że nie umiesz budować to stwórz piosenkę – dodał Logan.
- O jogurtach – krzykną James.
- Współczuje naszemu dziecku że będzie musiało tutaj się wychowywać… idę spać – mruknęła Pati i skierowała się do góry.
- Kochanie tylko uważaj abyś się nie przemęczyła! – szybko dodałem jak zaczęła wchodzić po schodach. Po minie reszty wiedziałem że mają mnie dość. Ale mam zamiar zajmować się moim skarbem.