Część 82

Yoł yoł yoł bum szaka laka :D witam was w ten cudowny dzień! Pat za tydzień wraca więc stery jeszcze przejmuje Sylwietta ;D zapraszam więc na kolejną dawke adrenaliny i kolejne potworne wyzwania!! :D Wooohoo!!

- Siedzę tu sama… wszyscy nienawidzą mnie… moje życie nie ma sensu bo przyjaciele zostawili mnie! To mroczny blus… uuuuuu mroczny blus – bujałam się na kamieniu nucąc jakąś wymyśloną piosenkę – ze mną siedzą tylko pająki bo nikt nie kocha mnie!
- Pati my tutaj jesteśmy cały czas! – powiedzieli chórem patrząc na mnie jak na idiotkę.
- Jakieś małpy mówią do mnie z czego jeden jest super słooodki! – kiwnęłam głową z uśmiechem.
- Mówi o Carlosie? – spytał Kendall.
- Nie kuźwa, o tobie – dodała Vai z śmiechem.
- Od kiedy Kendall jest super słodki, Pati zdradzasz mnie z Kendallem?! – wstał zdenerwowany Carlos.
- Siedzę tu już godzinę i 50 minut a im odbija bardziej niż mnieeeee – nadal nuciłam – pajączki mnie kochają – uśmiechnęłam się – ale i tak zabiłabym je wszystkie!
- Nadal nie rozumiem jak Pati może twierdzić ze Kendall jest super słodki – Carlos założył rękę na rękę.
- A nie jest? – podniosła brew zdziwiona Jenny.
- Nie chodziło o mnie idioto tylko o ciebie! Myśl trochę – wzruszył ramionami blondyn.
- A on myśli? – zaśmiał się Logan.
- Zaraz pewnie Henderson dostanie w ryyyJ! To był nadal mroczny bluuuuus – kiwałam się na boki. Carlos dumnie spojrzał na Logana który się trochę przestraszył.
- Nie straszyć mi chłopaka – wskazała na mnie Vai.
- Zostało ci jeszcze 7 min – powiedziała Jenny patrząc na zegarek.
- I uciekamy stąd! – krzykną Kendall.
- Ależ naturalnie że uciekniemy… BO TE PAJĄKI CHCĄ MNIE ZJEŚĆ! – dobiegłam do szyby i zaczęłam w nią uderzać – zbieście mnie stąd! Psychika mi siada! Widzę podwójnie! Umrę nieszczęśliwa!
- Pati dasz radę! – próbowała mnie uspokoić Jenny.
- Ja… nie chce… proszę… nie dam rady… - zjechałam na podłogę, zwinęłam się w kłębek i zaczęłam krzyczeć oraz płakać.
- Jeszcze nigdy nie widziałam jej w takiej załamce – skomentowała to Vai.
- Logan wypuść ją – powiedział współczująco Carlos.
- Niech będzie, ale tak 5 minut przed czasem to głupie – podszedł do szyby Logan. Zostało tylko 5 min?! Tylko?!
- Zostaw te drzwi albo ci łapę odgryzę! – podnosiłam się szybko i zaczęłam warczeć – nie wypuszczać mnie!
- Przed chwilą płakałaś że chcesz wyjść – Logan zrobił nieogarniętą minę.
- Ale chce tu zostać! Na wieki wieków! Buahahah – zaśmiałam się diabolicznie – kobieta zmienną jest
- Odwala jej – popukał się w głowę Kendall.
- Żyje wśród pająków… to jakby rok w dżungli – zaśmiała się Vai.
- Zostały 2 minuty… dasz radę kochanie, wierze w ciebie – podszedł do szyby zmartwiony Carlos.
- Nienawidzisz mnie i ty, wiem o tym… chodzi mi po nodze pająk i jeden mnie ugryzł i umrę – szepnęłam przerażona.
- Chociaż przestaniesz się bać pająków – dodał Logan.
- Jak przestanę się bać?! Nie przestane! Są okropne! Boje się teraz jak nigdy! I ty mi kuźwa wmawiasz że przestane się bać pająków?! – zaczęłam krzyczeć kiedy Logan otworzył mi drzwi – o co chodzi?
- Gratuluje Pati, udało się – uśmiechną się szeroko Henderson.
- Wolność! – wybiegłam z pokoju i z zoo. Musiałam odpocząć na świeżym powietrzu bo miałam wrażenie że dużo nie brakuje abym zemdlała.
- Wszystko dobrze? – zapytała troskliwie Jenny.
- Tak, tak – kiwnęłam głową, jednak poczułam jak lecą mi łzy po policzku – nie jest dobrze… czuje się fatalnie i cała się trzęsę! Wszystko przeżywam jak jakaś idiotka! Płacze a nawet nie mam po co! Nie chce – wtuliłam się w nią i zaczęłam płakać.  Nie kontrolowałam już emocji, padło już mi całkowicie na psychikę.
- Będzie dobrze, cicho – pogłaskała mnie po głowie – po prostu przeżyłaś szok
- Tak wiem – kiwnęłam głową nadal ją tuląc. Przez ostatnie dni chodzę jak kłębek nerwów, po prostu stresuje się wyzwaniami i to wszystko. Pewnie przez to ugryzienie po tych wyzwaniach pójdę do lekarza… jakoś podejrzanie ręka mi spuchła.

*Z punktu widzenia Violette*

Czas nadszedł na moje wyzwanie. Może i trochę dobijamy już Pati ale raczej da sobie radę, w końcu zostałam tylko ja i Sylwia. Moje zadanie jest trochę… ekstremalne ale wykonalne. Kiedy udało nam się uspokoić trochę Pati, wróciliśmy do domu gdzie siedzieli szczęśliwi Państwo Maslow... kiedy ich tylko zobaczyłam musiałam uważać aby nie wybuchnąć śmiechem.
- Już po spaniu? – podniosłam podejrzliwie brew.
- Wyspałem się jak nigdy – kiwną głową James.
- Tak głośno spałeś że można było ogłuchną – przewróciła oczami Jenny – na następny raz bielizna w usta i możecie robić co chcecie
- I nagrywać dla potomnych! – podniosłam rękę – nagraliście to prawda?
- Powaliło cię Vai? – warknęła Sylwia, wtedy zobaczyłam zakłopotaną minę Jamsa.
- Wohohoh Maslow szaleje – zaczęłam klaskać z śmiechem.
- Tej co się stało? – James szybko zmieniając temat wskazał na Pati.
- Trochę ją poniosło po moim wyzwaniu… ale dochodzi do siebie – odpowiedział im Logan.
- Co ty kazałeś jej zrobić?! – zdziwiona Sylwia otworzyła szeroko usta widząc stan brunetki.
- Nie tak szeroko bo ci coś Jamsa wpadnie – wybuchłam śmiechem.
- Raz dziennie wystarczy – kiwną głową James. Zatkało mnie jak nigdy, teraz nie wiedziałam czy płakać czy się śmiać.
- Siedziała 2 godziny z pająkami zamknięta! – rozstawiła ręce Jenny.
- Nadal nie pojmuję kim się stał Logan przez Vai – pokręcił głową Kendall.
- Pokaże wam jakie zadanie powinno się dawać… Pati gotowa? – zwróciłam się do brunetki.
- Dasz radę Patuś tak? – cmokną ją w nos Carlos.
- Idziemy na górę? – nagle ożyła i zaczęła całować namiętnie Carlosa… co mu się okropnie podobało.
- Nie ma tak! Teraz moje zadanie! – warknęłam próbując ich rozdzielić. Dosłownie się nie dało! Jakby przykleili się do siebie kropelką!
- Nie chce wiedzieć co się dzieje w ich głowach – wskazał na nich Logan.
- Kochanie trzeba się zabawić, i dzisiaj, i jutro… najlepiej całe życie – szepnęła Pati nadal go całując.
- Koniec tego gwałtu – zaśmiałam się i nadal próbowałam ich od siebie oderwać. Zamiast tego dostałam z łokcia w brzuch.
- Pati mamy pomidorki – powiedział Kendall.
- Hał hał! – podleciała do niego Pati – gdzie pomidorki?
- Tak jest dobrze… nie przestawaj – Carlos z zamkniętymi oczami nadal myślał ze całuje Pati.
- Zanim wariatkowo będzie mieć następny poziom to może Vai powiesz co to za wyzwanie… nie wiem czy to na co wpadłam nie będzie za słabe – kiwnęła głową Sylwia – bo Logana będzie jednak trudno przebić
- Ma się ten mózg – poruszał brwiami Henderson.
- Nie mówiąc że moje zadanie było mega ekscytujące i niesamowite – wyszczerzył się grzywacz.
- Nie kłóćcie się kto miał lepsze zadanie tylko pomóżcie bo zaraz mi się wyrwie! – szepną Kendall próbując zatrzymać Pati zanim rzuciłaby się na Carlosa. Przed chwilą płakała a teraz chciałaby go zgwałcić! Weźcie ją zrozumcie!
- Patrycja ogarnij się – powiedziałam przez zęby.
- Nie rozkazuj mi – przymrużyła oczy patrząc na mnie – zjadłabym sobie popcorn
- Dostaniesz jak się uspokoisz – dodał Kendall próbując jakoś oddychać z przemęczenia – ile ty masz siły?!
- Nie dajesz mi przytulić się do chłopaka – poprawiła włosy – dobra słucham was… co to za zadanie
- Więc Pati pamiętasz te czasy kiedy miałaś te swoje misje z Lucasem? – spytałam bujając się na boki.
- Trudno o nich zapomnieć… - wzruszyła ramionami.
- Więc masz takie doświadczenie w skradaniu się i szpiegowaniu – owijałam trochę w bawełnę aby ją wkurzyć.
- Taaaaak – podejrzliwie patrzała na mnie nie wiedząc co powiedzieć.
- Moje zadanie polega na tym abyś włamała się do białego domu, poszła do kuchni i wypiła mleko z kartonu… no i żebyś to umieściła w filmiku…. – kiwnęłam głową uśmiechnięta.
- Że co?! – wszyscy krzyknęli przerażeni. Ich miny były bezcenne…