Część 33

Więc jak obiecałam daje dzisiaj 2 część tego opowiadania xddd Ciesze sie że się wzruszyliście na tamtym... ten jednak taki nie jest xddd Dziękuje wam za te wszystkie komentarze! :*

*Z punktu widzenia Vai*

Siedzieliśmy w szpitalu. Carlos leży tutaj już 2 dni i nadal sie nie przebudził... Pati zniknęła  Wezwaliśmy policje jednak nie mogą jej znaleźć .. przepadła. Oparta o ścianę siedziałam na krześle i patrzałam raz na sufit, raz na Carlosa, raz na chłopaków... całe dnie tu siedzimy z nadzieją aż wreszcie wszystko się ułoży. Zauważyłam jednak jak Carlos zaczyna poruszać palcami i otwierać oczy. Szybko zerwałam sie krzesła podbiegając do Latynosa. 
- Obudził sie? - zapytał James stając koło mnie. 
- Chyba... otwiera oczy - szepnęłam nadal patrząc na Carlosa. 
- Gdzie... gdzie ja jestem? - zapytał Latynos ledwo otwierając oczy, syknął z bólu i chwycił sie za miejsce gdzie miał ranę. 
- Spokojnie... jesteś w szpitalu - powiedział Kendall. 
- Ile tu jestem?
- Już 2 dni... - powiedzieliśmy. 
- Że ile?! - podniósł głowę a my zaskoczeni na niego popatrzeliśmy - a co... co jest z Pati? 
- Ehhh... - spojrzałam zagubiona na chłopaków - ...nie odnaleźliśmy jej. Carlos tylko spuścił wzrok nie odzywając sie.
- Policja ją szuka... - powiedział po chwili Logan. 
- Obiecujemy ze znajdzie sie - dodał James. 
- ...sam to zrobię - szepną Carlos podnosząc głowę. W jego oczach było widać łzy i złość. Zaczął odłączać kable od siebie, wstał nadal trzymając sie za brzuch i wyszedł z pokoju. Szybko pobiegliśmy za nim. 
- Nie możesz isć! Carlos ty ledwo to przeżyłeś! - krzyknął Kendall zatrzymując go. 
- Wykończysz sie! Policja ją znajdzie! - stanął koło niego Logan. 
- Wy nic nie rozumiecie!... ja nie mogę tego tak zostawić... ja ją kocham - szepnął. 
- Wiemy o tym ale nie możesz tak sie narażać! - powiedziałam. 
- Twoim zdaniem co mam zrobić ! Siedzieć i czekać aż mi ją przywiozą?! Przecież wiadomo że ją zabije!!! Nigdy jej nie zobaczę !!... ja tego tak nie zostawię .. czuje że to ta jedyna... - spłynęła mu łezka po policzku. Ma prawo być taki zły... sama bym była... 
- Nawet nie wiesz gdzie jej szukać... - szepnął James. 
- Mogę ją szukać całe życie... nie poddam sie - zacisnął pieści. Usłyszałam dźwięk mojej komórki. Szybko ją zabrałam i spojrzałam na ekran. Nieznajomy?... hymmm. Niepewnie odebrałam.
- Hallo? - zapytałam i usłyszałam płacz. 
- Vai to ty? - zapytała dziewczyna. Była to Pati! 
- Pati to ty?! Gdzie jesteś?! Co sie stało?! - zapytałam a wszyscy z nadzieją spojrzeli na mnie.
- ...on chce mnie zabić... 5 km na zachód opuszczony magazyn... proszę przyjedzcie jak najszybciej - powiedziała ledwo i było słychać jakiś krzyk - to on... proszę - dodała i szybko sie rozłączyła  Spojrzałam na komórkę zamurowana i po chwili znowu w oczach miałam łzy.
- On chce ją zabić... - ścisnęłam komórkę w ręce wściekła. 
- Po moim trupie - warknął Carlos. 
- Ostatnio dużo nie brakowało - dodał Logan. 
- Ja tam jade... jeśli nie chcecie to zostańcie... - jęknął Carlos kierując sie do wyjścia. 
- Czekaj! - zatrzymałam go - jesteśmy z tobą - poklepałam go po ramieniu z uśmiechem i razem wyszliśmy z szpitala. 

*Z punktu widzenia Logana*

I znowu skradamy się, tym razem po jakimś opuszczonym magazynie. Siedzieliśmy za kartonami i rozejrzeliśmy się po pomieszczeniu. Nic nie było widać jednak było słychać pewną rozmowę. Podeszliśmy bliżej i zauważyliśmy Pati która była przywiązana do krzesła. Koło niej chodził Robert. 
- I czemu mnie nie zabijesz?! Odebrałeś mi wszystko na czym mi zależało!!! - krzyknęła a po policzku spływały jej łzy. 
- Zrobię to w odpowiednim czasie... jeszcze mi sie przydasz - zaśmiał się. 
- Jesteś okropny! - szepnęła patrząc w podłogę. Dopiero teraz zauważyłem że na rekach i nogach miała pełno ran... od noża. 
- Widać że królewna chce jeszcze karę... - podniósł jej głowę - taka sprytna a nadal zapominasz kto tu rządzi.
- Na pewno nie ty... nie boje sie ciebie - zacisnęła zęby warcząc. 
- A jakby jeszcze ktoś zginą... nie tylko twój kochaś - zaśmiał sie. 
- Dlaczego mnie nie zabiłeś!!! Straciłam przez ciebie kogoś na kim mi bardzo zależało!!! - zaczęła głośniej płakać - jesteś nienormalny! 
- Nigdy tak nie mów do mnie! - spoliczkował ją i szybko podniósł jej głowę ciągnąc za włosy - dam ci pamiątkę... - zaśmiał sie a nożem przejechał jej po policzku... zaczęła lecieć jej krew. 
- To jest chore!!!! - wykrzyczała. W tym momencie Carlosowi puściły nerwy. Ledwo podbiegł do dziewczyny, mocno przytulił i szybko ja odwiązał pomagając wstać. 
- Jeśli jej coś zrobisz zamorduje cie... - powiedział wkurzony jak jeszcze nigdy. 
- Carlos ty żyjesz? - szepnęła dziewczyna patrząc na niego z łzami w oczach. 
- Jednak za słabo dostałe?! - wyciągną nóż Robert i właśnie miał znowu uderzyć Carlosa kiedy nagle pojawiła sie Vai z patelnią? i uderzyła go w głowę. 
- Vai zwariowałaś?! - zapytaliśmy w trojkę. 
- Heheheeh udało sie ^^ - zaśmiała sie gdy nagle Robert wściekły chwycił ją za rękę  Przybliżył jej do gardła nóż z szatańską miną. 
- Ją tez mogę zabić - powiedział. Usłyszeliśmy trzask i wszyscy spojrzeli w górę. Przez szybę wleciała jakby bomba która uwolniła gaz... zakręciło mi się w głowie i upadłem...

*Z punktu widzenia Pati* 

Nie wieże że Carlos jednak przeżył! W ostatniej chwili założyłam maskę którą miałam w kieszeni. Rozejrzałam sie i zauważyłam że wszyscy śpią... to dobrze. Usłyszałam syreny i helikopter. Do pomieszczenia weszło pełno mężczyzn w mundurach... to nie była policja. 
- Wujku dobrze ze jesteś! - krzyknęłam i przytuliłam sie do mężczyzny który wszedł do środka. Mój wujek ma tajną organizacje... mam pewną tajemnicę której nie chce przed nimi ujawniać. Wole aby na razie zostało to sekretem moim... i mojego wujka. 
- Dla ciebie wszystko - przytulił mnie Jonny. Szczerze to nie jest mój prawdziwy wuja. Ale jest dla mnie taki miły jakbyśmy byli rodziną. 
- Zabierz tego kretyna z moich oczów... raz na zawsze - szepnęłam pokazując na Roberta. 
- Oczywiście... a co z resztą? - zapytał kiedy strażnicy zabrali chłopaka. 
- Poczekam aż się obudzą... albo najlepiej pojedzmy do szpitala... nie chce żeby się dowiedzieli o tym - popatrzałam na nich. 
- Wiesz ze kiedyś dowiedzą? - położył mi rękę na ramieniu a ja pokręciłam głową na tak. Nie chce im tego mówić... nie zrozumieją. 
Strażnicy zabrali wszystkich i zawieźli do szpitala tak samo jak mnie. Pożegnałam sie z wujem i poszłam na przemycie ran. Weszłam do sali gdzie leżał Carlos a reszta siedziała nadal śpiąc. Uśmiechnęłam sie leciutko i podeszłam do łózka chwytając go za rękę. Nawet nie wyobrażacie sobie jak sie ciesze ze żyje. Związek z nim to najlepsza rzecz jaka przydarzyła mi się w życiu... moje życie jest trochę skomplikowane... ale daje sobie radę. 
- Chwila... czemu jesteśmy w szpitalu?! - wstała szybko Vai i spojrzała na mnie - Pati!!! 
- No dzień dobry - zaśmiałam sie. 
- Ale czemu jesteśmy w szpitalu? - zapytała rozglądając sie. 
- Jakaś bomba wpadła i to był gaz usypiający czy coś... i ja obudziłam sie w szpitalu... powiedzieli mi ze to była policja
- Jakie szczęście - jęknęła i popatrzała na mnie i Carlosa - nawet nie wiesz jak sie martwił... 
- Ryzykował życie 2 razy aby mnie bronić... - szepnęłam z uśmiechem. 
- Bo cie kocham - zaśmiał sie Latynos otwierając nagle oczy z śmiechem. 
- Carlos! - krzyknęłam i mocno sie w niego wtuliłam - dziękuje skarbie... 
- To ja dziękuje ze jesteś - pocałował mnie namiętnie. 
- Ej ja też chce tutaj chłopaka - tupnęła nogą zła Vai. 
- Masz tam słodką trójkę która śpi... - zaśmiałam sie kiedy przyszła pielęgniarka. 
- Ty pójdziesz z nami... - powiedziała trochę zdenerwowana. 
- Oczywiście - nerwowo poszłam za pielęgniarką. Chociaż teraz myśląc żałuje że to zrobiłam...
___________________________________________
Lubie wkurzać ludzi xddd Wiec jak myślicie co Pati ukrywa?... Ja wam nie powiem chwilowo bo za dużo objaśniania xd Zobaczycie później xd No i mam taki rysunek który namalowałam w wakacje... Przypomina mi to scenę kiedy po raz 2 ratowali Pati xddd