Część 84

Wiecie co zauważyłam... cholera jak dawno nie było rozdziału xD Wiem ostatnio mówiłam ze nie dodam... a jednak świat się zmienia.
Boże jak ostatnio mam trudno w życiu... jakbym codziennie miała piątek 13-stego xD Co ciekawe ten dzień mogę ogłosić za niesamowicie pechowy... jest okropnie xD
Ok koniec problemów, całe życie mam problemy i marudzę ale nie chce wam psuć humoru, więc zapraszam na jakiś nudnawy rozdział xD

- Na mózg ci padło? – złożyłam ręce i spod byka wpatrywałam się w Sylwię.
- To jest moje zadanie… nie miałam lepszego pomysłu – wzruszyła ramionami z niewinnym uśmiechem.

- Mówcie gdzie jest nóż – wstałam i zaczęłam warczeć. Powaliło ją z tym zadaniem?! W jaki sposób mam całkowicie dzisiaj unikać Carlosa? Uderzyła w mój słaby punkt…
- Patrz na pozytywizm, wyleczysz się z obsesji – dodała Vai jedząc jabłko.
- Obsesji? Że ja mam niby obsesje?! – krzyknęłam do dziewczyn które pokręciły głowami na „tak” – może i trochę… to nie moja wina, nie panuje nad tym – usiadłam zdołowana na kanapie – Kocham go, boje się że stracę… Nie wykonam tego zadania ponieważ wiem że rzucę się na niego przy pierwszej, lepszej okazji – położyłam głowę na oparciu i głośno westchnęłam.
- Do końca dnia wystarczy że nie będziesz się do niego odzywać, dotykać, całować i ogólnie będziesz go traktować jak powietrze – dodała Sylwia mocno mnie tuląc – co to dla ciebie…?
- Całe życie – przewróciłam oczami.
- Trzeba powiedzieć chłopakom o planie – wskazała na drzwi Jenny.
- Idźcie, ja zaraz przyjdę – machnęłam ręką na dziewczyny, które trochę osłupiały na moje słowa. Może i dla innych to łatwizna ale nie dla mnie. Po tak długim czasie, kiedy chodziłam do szkoły i nie widziałam go miesiącami to nie wyobrażam sobie dnia bez niego. On jest kimś więcej niż moim chłopakiem… jest moim najlepszym przyjacielem którym zawsze zostanie. A jeśli nie dam rady? Dziewczyny mają racje, narzucam się i to okropnie… niedługo będzie mieć mnie dość.
Wzięłam głęboki wdech, ogarnęłam trochę mordkę i postanowiłam zejść do reszty współlokatorów. Po ich minach kiedy mnie ujrzeli już wiedziałam że o wszystkim wiedzą.
- Co byście powiedzieli na wypad do wesołego miasteczka? – spytał James poruszając cwano brwiami.
- James! – Sylwia uderzyła go w tył głowy – mówiłam że bez znęcania
- Nie wiem czy to gorsza kara dla Pati czy dla Carlosa – wybuchła śmiechem Vai.
- Chyba dla obydwu – Kendall wskazał na Carlosa który… trząsł się jakby dostał padaczki. Wpatrywał się w podłogę i nie wiedział co zrobić. Ja im pokaże znęcać się nad nim…
- Możemy iść do wesołego miasteczka! Chociaż nie będzie już nudno – uśmiechnęłam się szeroko.
- Jeśli chcesz… - zaczął Logan.
- Uwierz mi ze ja tego potrzebuje – zacisnęłam zęby i pięści. Może i moje zachowanie nie jest zbyt miłe, ale po tym co oni mi zrobili mam całkowite prawo!
- To dziewczyny – klasnęła w dłonie Jenny – idziemy się szykować na randki!
- Na przyjacielski wypad – wskazałam na nich.
- Pati, Pati – pokręcił głową James i poklepał po ramieniu – randki życia – na jego twarzy było wyraźnie widać cwany uśmiech. Zostało tylko jedno wyjście… założyć okulary przeciwsłoneczne, zabrać gumę i ubrać się na czarno… Bad Girl z dzieciństwa wraca.

*Z punktu widzenia Jenny*

Czekaliśmy wszyscy już gotowi na dwie osoby… tak chodzi mi o Pati i Carlosa. Mam nadzieje ze nic się nie dzieje tam na górze.
- Gotowi wszyscy? – spytał Carlos schodząc na dół.
- Pati jeszcze nie ma – wskazała na górę Sylwia.
- Kogo? – zrobił zdziwioną minę. Już wiem dlaczego został aktorem…
- No to co ludzie? Czas na zabawę – po schodach zeszła… Pati? Wyglądała jak jakiś punk. Miała czerwone rurki, czarną bluzkę z czaszką, skórzaną czarną kurtkę, mocny makijaż i natapirowane włosy. Pewnie zeszła do nas żując gumę i założyła okulary przeciwsłoneczne.
- Ukradłaś Vai ubrania? – James ledwo powstrzymując się od śmiechu obserwował uważnie brunetkę.
- Ogarnij się – kiwnęła głową – idziemy wreszcie?
- Co ci się stało? – przetarłam oczy nadal wpatrując się w nią – styl zmieniłaś?
- Jakby to powiedzieć… powróciłam na jeden dzień do tego starego – kiwnęła głową.
- Teraz nie będzie pasować – oburzyła się Vai – Carlos dla ciebie specjalnie założył koszulę a ty wyskakujesz w tym…
- Kto taki? – pokiwała głową nie wiedząc o co nam chodzi. Następna osoba nadająca się na aktorstwo.
- Chodźmy lepiej bo zaraz mózg mi rozsadzi – Kendall objął mnie i przyciągną do siebie – czas na randkę życia – złożył na moich ustach lekki pocałunek.
- Już się nie mogę doczekać – przygryzłam dolną wargę z śmiechem.
- Żadna randka! – warknęła Pati i wyszła trzaskając drzwiami z domu. Jak oni ją lubią wkurzać… ale było widać przez całą drogę jak spogląda na Carlosa z uśmiechem. Może się wypierać że wszystko jest ok… ale tak nie jest.
- Czy jak będzie wasz ślub to zostanę druhną? – spytała Vai opierając się o Sylwie.
- Żebyś mi ślub zniszczyła? – podniosła brew – wiesz ze żartuje
- Mam nadzieje – wskazała na nią niebieska.
- Rozchmurz się – szturchnęłam Pati która wpatrywała się cały czas w podłogę.
- Nie chcesz wiedzieć co mam w głowie – brunetka ściągnęła okulary i zobaczyłam łzy – przerasta mnie to chyba
- To jeden dzień – objęłam ją i mocno przytuliłam – już połowa zadania minęła
- Nie chodzi o to… - wytarła łzy – dobra nieważne, nie było tematu – uwolniła się od mojego ścisku i uciekła do przodu.
- Coś z nią nie tak? – podszedł do mnie Kendall.

- Chyba się załamała… - spojrzałam na nią z smutną miną – prawdopodobnie chodzi o ślub
- Wiesz dobrze że Carlos podchodzi do tego… trochę inaczej. Ale ona też już przesadza – wskazał na nią blondyn.
- Domyślam się co jest grane… - szeroko się uśmiechnęłam – kochanie jesteś genialny! – pocałowałam go w policzek i szczęśliwa pobiegłam do przodu. Wzrokiem próbowałam znaleźć Carlosa którego zauważyłam przy budce gdzie można wygrać pluszami.
- Więc Carlos… - oparłam się o ladę – ja wszystko wiem
- O co chodzi? – spojrzał na mnie powstrzymując się od rzutu.
- To całe skradanie… i te uniki… Chcesz się jej oświadczyć! – krzyknęłam kiedy przez przypadek uderzył jakiegoś gościa w głowę z piłki.
- Jenny cicho siedź – zasłonił mi usta i zaciągną za budkę – nie mów tego nikomu
- Jakby nikt o tym nie wiedział – przewróciłam oczami – trzęsiesz się
- Jak mam się nie trząść skoro nie mogę nawet odezwać się do mojej dziewczyny! – rozłożył ręce zły – wykończę się prędzej…
- Nie zazdroszczę – poklepałam go w ramie i uciekłam do mojego chłopaka. Nie wiem nawet jak im pomóc, tego nie da się rozwiązać.

*Z punktu widzenia Logana*

- On żyje tak? – potrząsłem Latynosem który leżał na kanapie. Wypad do wesołego miasteczka nie udał się za bardzo… Pati z Carlosem po prostu dostali ADHD a potem każdy poszedł w inną stronę. Dziewczyna prawie rzuciła się na niego kilka razy!
- Z nią też nie najlepiej – Vai wskazała na brunetkę która siedziała w kącie i medytowała.
- Ommmm daj mi siłę abym nie umarła… ommmm jesteś dzielna… ommmm jeszcze kilka godzin… ommm potem go wycałujesz – uśmiechnęła się szeroko – ommm nie myśl o nim idiotkooo
- Nie wróży to dobrze – kiwnęła głową Sylwia tuląca się do Jamsa – dostają na głowę
- My idziemy już spać… - zaczął Kendall obejmując Jenny – w końcu już po północy
- Co?! – Pati nagle oprzytomniała a Carlos zerwał się z kanapy.
- Czyli ze Pati wygrała… zakład? – James nie dowierzając wpatrywał się w brunetkę.
- A teraz możecie się lizać – podniosła kciuk do góry Vai.
- Zmęczona trochę jestem – przeciągnęła się Pati ziewając – idę do kuchni i pójdę spać
- Tak samo jak ja – dodał Carlos – dobranoc – pomachał nam i zaczął kierować się do góry.
- Dziwna akcja – spojrzałem na nich zaskoczony – czyli przegraliśmy
- Myślałam ze wymięknie przy tym zadaniu Sylwii! – rozłożyła ręce Vai – po wyzwaniu nadal się do niego nie odezwała
- Czeka nas męczący tydzień – potwierdziła Jenny przecierając oczy. Nie minęła nawet sekunda a Pati wybiegła z kuchni, Carlos zbiegł z sypiali i dosłownie rzucili się na siebie.
- Już jest normalnie – wyszczerzyła się Sylwia – harmonia…
- I gwałt – dodał James wskazują na nich.
- Myślałam że lubisz porno na żywo – poklepała go po głowie Vai z śmiechem.
- Koniec zabawy czeka nas męczący dzień… - chwyciłem Vai za rękę i przyciągnąłem do siebie – dobranoc – pomachałem reszcie, namiętnie pocałowałem Vai i skierowaliśmy się do sypialni.